Bu ara Ä°zmir Belediyesi’nin kazı çalışmaları var Bornova yolunda. AkÅŸamüstü herkes de iÅŸten aynı anda çıkıp aynı yöne gitmek istediÄŸinden servis güzerhahının bazı yerlerinde yavaÅŸ ilerliyoruz. Saat ilerleyip ben de yorgun olunca ÅŸimdi kim yemek ile uÄŸraşır evde deyip para var huzur var felsefesi ile Agora’nın üst katına doÄŸru hızlıca yol aldım servisten inince. Kafama zaten önceden planladığım, spagetti yapılan yere yönelip gözüme kestirdiÄŸim ilk kırmızılı menüyü söyledim. Ben sipariÅŸi verirken tanıdık bir ses de yanımda spariÅŸ veriyordu. Dönüp bakınca göbekli bir tanıdığa rastladım. Kaya OÄŸuz. Tabii kendisi beni farketmemiÅŸti. Åžakayla karışık laf atıp selamlaÅŸtık. 2 aydır Ä°zmir’de imiÅŸ. SaÄŸolsun hiç aramadığından biraz sitemli konuÅŸtum. Yurt dışı maceralarından, LKD’den, tezinden konuÅŸtuk. Hala eskisi gibi idi. Belki bir ara aklına gelirim de bir ÅŸeyler yaparız 🙂
Agora'da bir Kaya
